Słuchowisko "Głosy we mgle" Teatru Polskiego Radia przedstawia metaforyczne "spotkanie w mgle" pomiędzy pogrążoną w śpiączce kobietą o imieniu Helga a duchem żołnierza, Jankiem, poległym podczas II Wojny Światowej na kołobrzeskiej plaży.
Ich rozmowy przeplatają wspomnienia, lęki i traumy wojenne, a granica między jawą a snem zaciera się w tytułowej mgle. Wątki splatają się z rozmowami lekarzy analizujących stan Helgi i z dyskusjami o adaptacji jej historii, budując refleksję nad pamięcią, tożsamością i dziedziczeniem traumy. Równolegle toczy się akcja trwającej realizacji filmu z epizodami walk o Kołobrzeg a pisarka, która o tym pisze zamgta się z zakończeniem dramatu, bo wciąż nie może postawić końcowej kropki. Przez miasto przechodzą mary walczących. Zakończenie słuchowiska łączy fikcyjną narrację z wydarzeniem historycznym, przyjazdem na do Kołobrzegu pociągu z Berlina, sugerując przemijanie czasu i trwanie pamięci a także toczące się koło historii.
"Głosy we mgle" to metaforyczna opowieść o spotkaniu dwóch osób: niemieckiej pisarki pogrążonej w depresji i polskiego żołnierza tęskniącego za ukochaną. Autor słuchowiska stwarza przestrzeń do rozmowy postaciom, które nie mogłyby się spotkać w rzeczywistości - jedna z nich już nie żyje, a druga nie powinna była zostać poczęta. Bohaterowie "Głosów we mgle" obcują z obrazami walk o "nadmorskie miasteczko", w którym ludzie giną, choć wynik bitwy jest już dawno przesądzony.
W onirycznej wędrówce przez "lęk człowieka" bohaterowie poruszają się po "cienkiej, patetycznej linii, która zakreśla nieskończoną i nieznaną ciszę. W tej ciszy i w wyobraźni, rodzą się opowieści." Prowadzi ich cytat z wiersza i przekonanie, że istniejemy tak długo, dopóki trwają opowieści. Słuchowisko ma cechy programowe, uznające metaforę, jako sposób opowiadania świata.
Czy świat realny różni się od snu na jawie i doświadczeń ludzkości, które przechowujemy w naszych pamięciach? Wszystko istnieje, tylko my tego nie dostrzegamy - odpowiadają bohaterowie słuchowiska "Głosy we mgle".
Realizacja połączyła mistrzów teatru radiowego z nową generacją twórców - w głównych rolach usłyszymy Annę Seniuk i Krzysztofa Szczepaniaka, a towarzyszyć im będą zarówno doświadczeni aktorzy jak i debiutanci w Teatrze Polskiego Radia. Do tych ostatnich zalicza się także reżyser, absolwent kursu reżyserii radiowej w Szkole Wajdy i Teatru Polskiego Radia.
"Głosy we mgle"
- scenariusz: Jarosław Banaś
- reżyseria: Marek Głuszczak
- realizacja akustyczna: Maciej Kubera
- obsada:
- Helga: Anna Seniuk
- Jan: Krzysztof Szczepaniak
- narratorka i matka Helgi: Dorota Landowska
- lekarz stary: Marcin Troński
- lekarz młody: Jakub Zając
- Antonio (naukowiec): Mariusz Bonaszewski
- agent: Waldemar Barwiński
- reżyser: Jakub Kamieński
- dowódca: Lesław Żurek
- dziewczynka: Antonina Pach-Żbikowska
- żołnierz 1., żołnierz polski i dźwiękowiec: Jakub Lasota
- żołnierz 2., operator i głos z planu: Mateusz Grydlik
- kobieta: Milena Staszuk
Premiera słuchowiska miała miejsce na antenie Programu I Polskiego Radia.
"Głosy we mgle" to przykład teatru wyobraźni, w którym metafora staje się sposobem opowiadania o świecie. Bohaterowie, wędrując przez obrazy walki i ciszę, stawiają pytania o różnice między rzeczywistością a snem oraz o to, jak ludzkie doświadczenie przechowuje się w pamięci. Słuchowisko zyskało uznanie za swoją artystyczną głębię i zdolność do pobudzania wyobraźni odbiorców, a jego premiera była wydarzeniem zauważonym przez miłośników radiowej sztuki. Szacuje się, że audytorium Teatru Polskiego Radia liczy milion słuchaczy, co świadczy o popularności tego typu twórczości, oraz około 700 tysięcy odbiorców podcastów Teatru Polskiego Radia.
Link do słuchowiska
Foto: autor Wojciech Kusiński / Polskie Radio
.png)
